با سلام، جمله‌اي كه نوشتيد جاي تفكّر دارد، اينكه انسان با بي اعتمادي به اطراف خويش عشق را از دست مي دهد، درست است امّا اعتماد بي جا هم ممكن است عشق را در معرض نابودي قرار دهد محبّت و عشق كه مفهومي مترادف و به معناي رحمت و مهرباني مي‌آيند، هنگامي معنا پيدا مي كنند كه دوست داشتن خوبيها و دشمن داشتن بديها در كنار هم باشد، و اگر بخش دوم نباشد، ممكن است بديها سبب از بين رفتن خوبيها شوند، و اين نكته كه نوشته بوديد «وحدت»، لازم است توضيحي هم راجع به آن بنويسيد كه همه‌ي صفات پسنديده جزء ذات خداوند متعالند و اگر در مخلوقات، آن صفات پسنديده يافت مي‌شود، از افاضات حضرت ربّ العالمين به مخلوقات مي باشد، يعني خداوند متعال، از صفات پسنديده به هر كدام از مخلوقاتش مقداري را ارزاني مي‌دارد، البته بعضي از مخلوقات داراي صفات نيك بيشتري هستند و اين به خاطر ظرفيت تكامل يافته‌ي آنان است كه آن هم از الطاف و عنايات خداوند عزّ وجلّ به بندگانش مي باشد، موفق باشيد