ارزش یک لبخند
در یکی از شهرهای اروپایی پیرمردی زندگی می کرد که تنها بود. هیچکس نمی‌دانست که چرا او تنهاست و زن و فرزندی ندارد. او دارای صورتی زشت و کریه‌المنظر بود.
شاید به خاطر همین خصوصیت هیچکس به سراغش نمی‌آمد و از او وحشت داشتند، کودکان از او دوری می‌جستند و مردم از او کناره‌گیری می‌کردند. قیافه زننده و زشت پیرمرد مانع از این بود که کسی او را دوست داشته باشد و بتواند ساعتی او را تحمل نماید. علاوه بر این، زشتی صورت پیرمرد باعث تغییر اخلاق او نیز شده بود. او که همه را گریزان از خود می‌دید دچار نوعی ناراحتی روحی شد که می‌توان آن را به مالیخولیا تشبیه نمود همانطور که دیگران از او می‌گریختند او هم طاقت معاشرت با دیگران را نداشت و با آنها پرخاشگری می‌نمود و مردم را از خود دور می‌کرد.
سالها این وضع ادامه یافت تا اینکه یک روز همسایگان جدیدی در نزدیکی پیرمرد سکنی گزیدند آنها خانواده خوشبختی بودند که دختر جوان و زیبایی داشتند.....

یک روز دخترک که از ماجرای پیرمرد آگاهی نداشت از کنار خانه او گذشت اتفاقا همزمان با عبور او از کنار خانه، پیرمرد هم بیرون آمد و دیدگان دخترک با وی برخورد نمود. اما ناگهان اتفاق تازه‌ای رخ داد پیرمرد با کمال تعجب مشاهده کرد که دخترک برخلاف سایر مردم با دیدن صورت او احساس انزجار نکرد و به جای اینکه متنفر شده و از آنجا بگریزد به او لبخند زد.
لبخند زیبای دخترک همچون گلی بر روی زشت پیرمرد نشست. آن دو بدون اینکه کلمه‌ای با هم سخن بگویند به دنبال کار خویش رفتند. همین لبخند دخترک در روحیه پیرمرد تاثیر بسزایی داشت. او هر روز انتظار دیدن او و لبخند زیبایش را می‌کشید. دخترک هر بار که پیرمرد را می‌دید، شدت علاقه وی را به خویش درمی‌یافت و با حرکات کودکانه خود سعی در جلب محبت او داشت.
چند ماهی این ماجرا ادامه داشت تا اینکه دخترک دیگر پیرمرد را ندید. یک روز پستچی نامه‌ای به منزل آنها آورد و پدر دخترک نامه را دریافت کرد. وصیت نامه پیرمرد همسایه بود که همه ثروتش را به دختر او بخشیده بود.

دختری ازدواج کرد و به خانه شوهر رفت ولی هرگز نمی توانست با مادرشوهرش کنار بیاید و هر روز با هم جرو بحث می کردند.
عاقبت یک روز دختر نزد داروسازی که دوست صمیمی پدرش بود رفت و از او تقاضا کرد تا سمی به او بدهد تا بتواند مادر شوهرش را بکشد!
داروساز گفت اگر سم خطرناکی به او بدهد و مادر شوهرش کشته شود، همه به او شک خواهند برد، پس معجونی به دختر داد و گفت که هر روز مقداری از آن را در غذای مادر شوهر بریزد تا سم معجون کم کم در او اثر کند و او را بکشد و توصیه کرد تا در این مدت با مادر شوهر مدارا کند تا کسی به او شک نکند.
دختر معجون را گرفت و خوشحال به خانه برگشت و هر روز مقـداری از آن را در غـذای مادر شوهـر می ریخت و با مهربانی به او می داد.
هفته ها گذشت و با مهر و محبت عروس، اخلاق مادر شوهر هم بهتر و بهتر شد تا آنجا که یک روز دختر نزد داروساز رفت و به او گفت: آقای دکتر عزیز، دیگر از مادر شوهرم متنفر نیستم. حالا او را مانند مادرم دوست دارم و دیگر دلم نمی خواهد که بمیرد، خواهش می کنم داروی دیگری به من بدهید تا سم را از بدنش خارج کند.
داروساز لبخندی زد و گفت: دخترم ، نگران نباش. آن معجونی که به تو دادم سم نبود بلکه سم در ذهن خود تو بود که حالا با عشق به مادر شوهرت از بین رفته است.

به نیمکتش نگاه میکنم ، پنج ردیف از من جلوتر ، چقدر موهای طلاییشو دوست دارم ، برمیگرده و نمره ی صدشو نشونم میده و میخنده ، چقد دوست دارم مال من باشه ، میخواستم همونجا بهش بگم دوستش دارم ولی ...روم نشد !

***
جشن فارغ التحصیلیه ،
میاد طرفم و مدرکشو جلو چشام تکون تکون میده ، بهم میگه : تو بهترین دوست منی . سرش رو میاره بالا و گونه ام رو میبوسه ، میخواستم همونجا بهش بگم دوستش دارم ولی...روم نشد !

***
پدرشو از دست داده ، دیگه تنهای تنهاست ، تو کلیسا بغلم میکنه ، میگه : حالا دیگه فقط تو رو دارم . گونه ام رو میبوسه ، اشک هاش صورتمو خیس میکنه ، میخواستم همونجا بهش بگم دوستش دارم ولی... روم نشد.

***
نصفه شبه ، بهم زنگ میزنه ، داره گریه میکنه ... میگه پسره تنهاش گذاشته ، میخواد برم پیشش ، میرم خونه اش ، سرشو میذاره رو شونه ام و گریه میکنه ، میخواستم همونجا بهش بگم دوستش دارم ولی ... روم نشد .

***
رو صندلی کلیسا خشک شدم ، دارم یخ میزنم ، من دوستش داشتم و اون حالا داره ازدواج میکنه ، دلم میخواست همونجا داد بزنم که دوستش دارم ولی... روم نشد .

 
***
 


امشب هوا بارونیه ، بازم تو کلیسام... ولی اینبار همه ساکتن ، به تابوتش خیره شدم ، هیچی نمیگفتم ، دفتر خاطراتش هنوز تو دستمه ، دفتر خاطراتی که از توی اتاقش پیدا کرده بودم ، توش نوشته بود : بارها خواستم بهش بگم دوستش دارم ولی... روم نمیشه ، کاش اون یه روز بهم بگه دوستم داره...

آدم برفی یادته اون روز برفی وسط سوز زمستون تو پریدی پشت شیشیه

من زدم از خونه بیرون یادته اشاره کردی آدمک برفی بسازم واسه ساختنش

 رو برفا هرچی که دارم ببازم گوله گوله برف سرد و روی همدیگه می چیدم شاد

و خندون بودم انگار که به آرزوم رسیدم رو پیشونیش با یه پولک ی

ه خال هندو گذاشتم واسه چشماش دو تا الماس جای پوس گردو گذاشتم

رو سینش با شاخه یاس یه گلوبندو کشیدم روی لبهاش با اجازت طرح لبخند

 رو کشیدم یادمه با نگرونی تو یه ها کردی رو شیشه دزدکی برام نوشتی

تکلیف قلبش چی میشه شرم گرم لحظه ها رو توی اون سرما چشیدم

سرخیشو رو پوست سرد آدمک برفی کشیدم قلبمو دادم نگفتم تن اون از

 جنس برفه عاشقونه فکر میکردم نمیگفتم نمی صرفه ولی فصل آشنایی

 زود گذر بود و گریزون شما از اون خونه رفتین آخر همون زمستون رفتی

 و قصه اون روز واسه من مثل یه خواب شد از تب گرم جدایی آدمک برفی

هم آب شد کاشکی میشد که دوباره روبروت یه جا بشینم یا که رد پاتو رو

 برف توی کوچمون ببینم کاشکی میشد توی دنیا هیچ کسی تنها نباشه

عمر آدم برفی هامون امروز و فردا نباشه قول میدم تا آخر

عمر دیگه قلبمو نبازم بعد تو تا آخر عمر آدمک برفی نسازم

1-روضه خوان جبرئیل و مستمع حضرت آدم(ع) :

در تفسیر کلماتی که سبب پذیرفته شدن توبه حضرت آدم گردید در آیه شریفه:

فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه

روایت است که حضرت آدم در پایه ی عرش،اسمای پیامبر و ائمه(علیهم السلام) را دید پس جبرئیل به او تلقین نمود که بگو:

یا حمید بحق محمد یا عالی بحق علی یا فاطر بحق فاطم? یا محسن بحق الحسن و الحسین و منک الاحسان

چون نام حسین(ع) را بر زبان جاری کرد اشکش جاری شد و قلبش شکست و گفت ای برادر جبرئیل چرا در یاد کردن پنجمی قلبم می شکند و اشکم جاری می شود

جبرئیل عرض کرد:این فرزند تو به مصیبتی مبتلا می شودکه همه ی مصیبت ها در مقابل آن کوچک است:

فرمود ای برادر آن چه مصیبتی است؟

جبرئیل پاسخ داد:

یقتل عطشانا غریبا وحیدا فریدا لیس له ناصر و لا معین

با لب تشنه غریب و بی کس و تنها کشته می شود و برای او هیچ یاور معینی نباشد

ای آدم ای کاش او را می دیدی که می گوید:

و عطشاه و اقله ناصره حتی یحول العطش بینه و بین السما کالدخان فلم یجبه احد الا باسوف و شرب الحتوف

داد از تشنگی،فریاد از کمی یاور،به نحوی که تشنگی بین او و آسمان مانند دود حائل می شود(یعنی از شدت تشنگی آسمان را چون دود می بیند) و هیچ کس او را اجابت نکند مگر به ضربه های شمشیر و چشانیدن مرگ"

او را ذبح کنند چون گوسفندی که از قفا بکشند و دشمنانش وسائل او را به غارت ببرند،و سر او و یارانش را به همراه عیالانش در شهرها بگردانند.این گونه در علم خداوند منان گذشته است پس آدم و جبرئیل چون مادر جوان مرده گریستند.

سحاب رحمت ص 115؛ بحار الانوار ج44 ص245

این کارهارو انجام بدین:

1-به ستاره قرمز روی دماغ دختره به مدت 30 ثانیه خیره بشین.
2- حالا به یک کاغذ سفید یا دیوار سفید نگاه کنین و مرتب پلک بزنین.

حالا چی می بینید؟؟