نظرات ياداشت گريه ي انبيا بر مصائب امام حسين(ع)

+ عسل

بزار يه مثال بزنم .تو منو نديده به حرفام با جانو دلت گوش ميدي . در حالي که هيچ کاري هم واست نکردم. ولي خداي که با اين همه عظمتش که خالق تمام جهان هستي. ازت فقط ايمان ميخواد ودر ازاش حاضره همه چي بهت بده .چرا واست بي تفاوته.

پاسخ

ميدوني چيه به حرفاتو كوش مي كنم شما درد منو ميدوني با من هم دردي مي كني/ نمك به زخم من نمي پاشي/ زخم تازه نمي كي/ خدايا كفر نباشه / خدا منو وارد يه امتحاني كرد كه خودم هيچ خبر نداشتم روز ها گذشت بيخر سلامت ما دوتا عاشق زندگي مي كرديم / يه دفعه همه چيز تغيير كرد منو سميرا جدا شديد/ اول سال شد از خدا خواستم سميرا باز بهم برسونه/ اما نشد/ بهار گذشت/ مشهد الرضا رفتم باز از امام رضا خواستم به خدا بگه سميرا رو بهم برسونه باز نشد/ ماه رمضون امد باز از ش خواستم ولي باز نشد/ ماه محرم و صفر اومد باز از در خواست كردم ولي باز نشد/ اين معادله هشت سال ادامه پيدا كرد روز ها گذشت و من عاشقتر ولي خدا به اين بنده گناه كارش بي تفاوت هست/ به خاطر همين ايمان من س تر شد/ براي هميت ديگه سعي مي كنم از خدا كمتر ارزو كنم/ خدايا يادته چقدر براي عشقم التماست كردم چرا چرا؟ دستو نگرفتي چرا گذاشتي من وارد راه بيراهه بشم/ خدا يا من توي امتحان تو رد شدم براي همينه ديگه مثل گذشته شاد خرم نيستم ديگه سرم رو بالا نمي كنم دعا كنم چون ميدونم ديگه فراموش شده